Al onze cellen zijn omgeven door een membraan dat de celinhoud afschermt van de buitenwereld. Ook binnen de cel bestaan talrijke afgesloten compartimenten, zoals de celkern waarin ons DNA is opgeslagen. Het moleculaire transport door deze membranen is essentieel voor het goed functioneren van levende cellen. Dit transport wordt gecontroleerd door nano-kanaaltjes en nano-poriën in het membraan. Door de toegenomen kennis in het moleculair ontwerpen met biologische bouwstenen, gecombineerd met de snelle vooruitgang in de nanotechnologie, is het nu mogelijk om deze membraansystemen na te bootsen in het lab om zo een beter begrip van de natuur te krijgen. De verwachting is dat we de komende jaren in staat zullen zijn om de volgende vragen te beantwoorden: Kunnen we eenvoudige membraantransportsystemen ontwerpen die de biologische mechanismen nabootsen, maar dan met een sterk vereenvoudigde moleculaire architectuur? Kunnen we nieuwe concepten bedenken waarmee membraantransport gecontrolleerd kan worden door middel van externe triggers, zoals licht, magnetische velden of zuurgraad (pH)? Het antwoord op deze vragen zal ongekende mogelijkheden bieden om nagebouwde cellen te voorzien van membraantransportsystemen voor high-tech biomedische toepassingen zoals extern gecontrolleerde medicijnafgifte in het lichaam of ‘remote sensing’.