Officieel leven we in een geseculariseerde, postmoderne, wereld. Ondertussen zijn wetenschappers er echter al lang achter gekomen dat nieuwe vormen van religie en spiritualiteit op veel plekken en manieren de plaats in hebben genomen van de klassieke, kerkelijke vormen van religie. Tegelijkertijd spelen die klassieke godsdiensten en de denkbeelden die daarbij horen (of juist het afzetten tegen die klassieke godsdiensten) wellicht vaker dan we denken nog een rol in het publieke debat. Een mooi voorbeeld waren de debatten over rituele slacht en besnijdenis. Gingen die nu echt over dierenleed, dan wel kinderleed, en/of in hoeverre gingen die over de vrijheid en de identiteit van godsdiensten?