Hoe kunnen duurzame landschappen worden gerealiseerd, waarin natuur, landbouw, recreatie, verkeer, industrie en wonen elkaar niet voordurend dwars zitten, maar elkaar binnen een regio juist versterken?
In een dichtbevolkt land als Nederland zitten verschillende landgebruiksfuncties zoals natuur, landbouw, recreatie, verkeer, industrie en wonen elkaar vaak in de weg. Hierdoor zijn veel combinaties van functies in het landelijk gebied niet duurzaam, leidend tot een neergaande spiraal. Intensieve landbouw leidt te vaak tot verlies van biodiversiteit in natuurgebieden, en natuur-regelgeving zit de ontwikkelingsmogelijkheden van de landbouw dwars. Industrie en verkeer enerzijds, en wonen anderzijds gaan vaak slecht samen. Intensieve landbouwgebieden zijn vaak onaantrekkelijk voor recreanten. Een aantal regio's in Nederland, vooral de krimpgebieden in het noorden van het land, hebben nu grote behoefte aan slimme oplossingen gebaseerd op win-win situaties in plaats van loss-loss. Maar - onduidelijk is hoe dat eigenlijk zou moeten, waar de grootste kansen liggen. Dit vereist waarschijnlijk de ontwikkeling van nieuwe vormen van landgebruik, zoals natuurinclusieve landbouw, natuurinclusieve duurzame energiewinning, recreatie-landbouw combinaties, natuurinclusief wonen, waarbij verenigbaarheid van verschillende functies een belangrijk uitgangspunt is. Waar en hoe liggen de grootste kansen voor duurzame landschappen?