Door beter begrip van hoe een cel werkt, zal het waarschijnlijk in de nabije toekomst mogelijk zijn een kunstmatige cel te maken uit individuele bouwstenen. Maar leeft een kunstmatige cel dan ook echt, of is het eigenlijk een grote nanomachine, of is dat hetzelfde? Wat definieert het leven als wij het kunstmatig kunnen bouwen uit niet-levende bouwstenen? De kwestie is vooral bekend van discussies omtrent kunstmatige intelligentie, maar als we in de toekomst in staat zijn een functionele cel te maken uit individuele, kunstmatige, bouwstenen, zullen we ons ook daarvan goed moeten afvragen of we dan "leven" hebben gemaakt en hoe we daar mee om zullen gaan.