Innovaties op het gebied van informatie- en communicatietechnologie vormen de basis voor nieuwe (mobiele) communicatiemiddelen en sociale netwerken die mensen, onafhankelijk van tijd en plaats, met elkaar in contact kunnen brengen. De huidige generatie hiervan is vooral gericht op bonding: het bijeenbrengen van gelijkgestemden middels vrienden, volgers en likes. Daarnaast zorgt de overweldigende hoeveelheid informatie die via het internet beschikbaar is voor een sterke mate van selectieve blootstelling: mensen zien, horen en overwegen zaken die sporen met bestaande attitudes en preferenties. Tegelijkertijd zijn de vraagstukken op zowel micro- als macroniveau over bijvoorbeeld gezondheid, milieu, democratie of innovatie complexer dan ooit. Voor het oplossen van deze complexe vraagstukken is naast bonding juist bridging noodzakelijk: het bij elkaar brengen van groepen met verschillende belangen, kennis en meningen. Hoe kunnen processen van bonding en bridging via nieuwe technologie naast financieel en sociaal kapitaal ook informatiekapitaal genereren? En hoe verhouden deze nieuwe technologieën zich tot de kunsten en de manier waarop vanuit dat perspectief gereflecteerd kan worden op de maatschappij? Artistieke interventies kunnen immers via verbeelding of narrativiteit bijdragen aan bijvoorbeeld processen van maatschappelijke in- en uitsluiting of technologische verandering, dan wel een rol spelen bij sociale cohesie of anderszins een sturende factor zijn in de samenleving. Om te begrijpen hoe dat in zijn werk gaat, moeten we ook meer weten over de manier waarop webdiensten mensen in staat stellen om informatie te delen en zelf ook weer communicatie te beïnvloeden.