De ontwikkeling van technologie die direct kan communiceren met het menselijk lichaam kan leiden tot geheel nieuwe manieren om gezondheid te stimuleren en ziektes te bestrijden. Implanteerbare en draagbare apparatuur kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor het herstellen van lichamelijke en cognitieve functies of om ziektes op te sporen en te behandelen.
Daarnaast kunnen vragen worden geformuleerd ten aanzien van bio-elektronica en materialen of systemen met een toegevoegde waarde. Denk aan technologieën die een extensie van de menselijke functies vormen. Of aan systemen die biologische functies van mens en dier vertalen in hard- en software voor specifieke doeleinden, zoals geur- of versheidsindicatoren. Of aan uitvindingen die instrumenten voor sturing binnen sociale netwerken opleveren. In het ontwerp van deze materialen en systemen dient uiteraard in alle gevallen de mens centraal te staan bij het optimaliseren van de beoogde functies.
Voor de verdere ontwikkeling van dergelijke technologie is een diepgaand begrip nodig van de wisselwerking tussen bio-elektronische en nanotechnologische componenten en menselijke cellen, weefsels en organen. Er is tevens een raakvlak met het terrein van de mens-computerinteractie dat op zijn beurt deels weer past in het onderzoeksgebied van de kunstmatige intelligentie en dat van de data science. De voorgestelde onderwerpen en benaderingen brengen ook elementen met zich mee die meer filosofisch van aard zijn.