De ontwikkelingsbiologie richt zich op het begrijpen van de biologische processen die ervoor zorgen dat een bevruchte eicel zich ontwikkelt tot een pasgeborene. Dit vakgebied brengt de onderliggende, sturende mechanismen in kaart die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van levende organismen. Direct gerelateerd aan dit meer fundamenteel georiënteerde onderzoek is de bestudering van aangeboren afwijkingen op het niveau van genotypering en op het niveau van omgevingsinvloeden. De vraagstukken in de ontwikkelingsbiologie zijn zeer nauw verbonden met onderzoek op het gebied van stamcelbiologie. Fundamenteel inzicht in biologische ontwikkelingsprocessen kan leiden tot celtherapietoepassingen in de behandeling van afwijkingen en ziekten. Ook is er raakvlak met onderzoek op het gebied van regeneratieve geneeskunde, het herstellen van weefsels. Kennis van het ontstaan van fouten die leiden tot afwijkingen heeft daarnaast maatschappelijke implicaties, bijvoorbeeld rond vragen over screening op mogelijke afwijkingen.