Met een groeiende wereldbevolking en een sterk veranderd consumptiepatroon is één van de grootste uitdagingen om de komende decennia de wereld duurzaam te voorzien van voldoende en vooral ook gezond voedsel. Tegelijkertijd legt intensiever gebruik van de natuurlijke rijkdommen een steeds zwaardere druk op plantaardige en dierlijke productiesystemen. Hierdoor staan de kwaliteit van ons ecosysteem, zoals bodemkwaliteit, waterkwaliteit, verzilting, biodiversiteit en visstand, steeds verder onder druk. Er ontstaan zelfs bedreigingen voor de volksgezondheid. Denk aan zoönosen, ziektes overgedragen van dier op mens, en het hoge gebruik van antibiotica. Er is nieuwe kennis nodig om een basis te leggen voor een transformatie naar duurzame, weerbare productiesystemen met hoge opbrengsten en kwaliteit van producten. Tegelijk moeten we streven naar een minimum aan externe inputs, maximale benutting van reststromen van het productieproces voor andere, hoogwaardige doeleinden (biobased economy), minimalisatie van verliezen, en gebruik van nieuwe technologieën zoals vanuit veredeling en ICT. Precisietechnologie kan belangrijk bijdragen aan beheer en beheersing van deze productiesystemen. Daarnaast is nieuwe kennis nodig over veranderende voedselpatronen, vooral gerelateerd aan de eiwitconsumptie en malnutrition. Om de groeiende wereldbevolking van voldoende eiwitten te voorzien zijn andere, ook plantaardige eiwitbronnen noodzakelijk. Voor een gebalanceerd dieet zijn beschikbaarheid van vitaminen, vezels en mineralen een belangrijke aanvulling op de energie- en eiwitinname.