De chemie heeft de mensheid een niet te onderschatten verbetering in kwaliteit van leven gebracht. Geneesmiddelen, kunststoffen, elektronica, kleding, vervoersmiddelen: het was er niet geweest zonder chemisch onderzoek en chemische productieprocessen. Het is tegelijkertijd duidelijk dat de huidige werkwijze het milieu belast en grondstoffen uitput, en dat er bij toenemende vraag een grote uitdaging ligt om de duurzaamheid van de chemische productie verder te verbeteren. Willen we eenzelfde of een hogere levensstandaard handhaven en tegelijkertijd de impact van ons handelen verminderen of zelfs neutraliseren, dan zullen we materialen en hun productieprocessen moeten verduurzamen. Dit vergt een majeure inspanning van (bio)chemisch onderzoek. Kunnen we huidige materialen vervangen door meer milieuvriendelijke alternatieven? Wat zijn de beste productiemethodes: chemisch of biochemisch, katalytisch of stoichiometrisch (via vaste verhoudingen tussen de stoffen)? Welke inzichten kan de chemie verschaffen om de materialen beter te kunnen hergebruiken of recyclen na gebruik? Deze vragen vergen een open aanpak, waarbij onderzoek aan nieuwe, duurzame moleculen en materialen, hun structuur en eigenschappen, (bio)chemische productieprocessen en scheidings- en opwerkingsprocessen gestimuleerd wordt.