De culturele en religieuze diversiteit in de Nederlandse samenleving is de afgelopen decennia toegenomen. Aan de basis van deze toename staan onder andere het verdwijnen van de zuilensamenleving, secularisering en migratie. Dit roept tal van nieuwe vragen op over de aard, omvang en ontwikkeling van deze diversiteit, hoe we er mee om moeten gaan en hoe we de maatschappelijke conflicten die hieruit kunnen voortvloeien kunnen beperken. Met name de onverenigbaarheid van de waarden van de liberale democratie en die van fundamentalistische religies roepen spanningen op. Het is noodzakelijk om methoden te vinden die individuen en groepen uitnodigen om ondanks verschillen vreedzaam samen te leven. Hierbij kunnen drie soorten vragen worden onderscheiden.
Het eerste type vraag betreft verklaringen voor het ontstaan van spanningen, zoals tegenstellingen tussen groepswaarden of individuele waarden en waarden van de Nederlandse samenleving.
Het tweede type vraag betreft oplossingsrichtingen voor het voorkomen en beperken van spanningen tussen groepen. Kan het onderwijs hierbij bijvoorbeeld een rol spelen en welke mogelijkheden moeten dan benut worden? Zijn er voorbeelden uit het verleden die nu weer toegepast kunnen worden?
Het derde type vraag betreft specifiek het verklaren en voorkomen van de ontwikkeling van extremistisch gedachtengoed.