Het vervoer van mensen en goederen wordt steeds meer beschouwd als een integraal systeem, waarin de verschillende vervoersmogelijkheden elkaar beïnvloeden, en waarin de robuustheid van het systeem onder andere afhangt van de beschikbare variatie aan vervoersmogelijkheden. Fundamenteel-wetenschappelijke uitdagingen liggen in het modelleren en analyseren van dit integrale vervoerssysteem. Toegepast en ontwerpend onderzoek zijn nodig voor het ontwikkelen van sturingsmechanismen op dat systeem, zowel voor mensen als voor goederen. Een andere belangrijke wetenschappelijke uitdaging behelst de ontwikkeling van nieuwe vervoersmogelijkheden, zoals zelfrijdende auto’s, maar ook de verplaatsing van productie als gevolg van 3D-printing. Deze vragen zijn deels technisch van aard, maar deels ook sociaal, moreel en juridisch. Het functioneren van onze samenleving is sterk afhankelijk van de mobiliteit van mensen en goederen en het optimaal synchroniseren van de verschillende stromen. Daarmee heeft deze vraag ook een belangrijke maatschappelijke component. Hierbij gaat het bijvoorbeeld over de milieubelasting van verkeer en vervoer en het oplossen van files, maar ook over de ontwikkelingen richting het verder individualiseren van het openbaar vervoer, het sturen op de balans tussen de verschillende vervoersmogelijkheden en het beheersen van het energieverbruik in transport. Onze mobiliteitsbehoefte kost veel geld. De kosten worden nog verhoogd door tijdverlies als gevolg van files, negatieve gezondheidseffecten van uitstoot en andere hinder, en andere kosten zoals schade en verlies van goederen. Het onderzoek moet er toe leiden dat deze kosten teruggedrongen worden, terwijl we toch een acceptabel niveau van mobiliteit behouden. Daarnaast liggen er kansen in het vermarkten van de kennis die we opdoen over het verder ontwikkelen van ons mobiliteitssysteem.